حسن حسین نیا کارشناس بازارسرمایه در گفت و گو با "پاداش سرمایه" گفت: تعیین نرخ حوراک در هفته های گذشته به بحث اصلی در بازارسرمایه تبدیل شده که البته حواشی آن بیشتر از متن بوده است و در عین حال لازم هست در نظر داشته باشیم که این بحث هر سال به یک چالش اساسی برای شرکت های پتروشیمی و بورس کشورمان تبدیل می شود.

وی در ادامه افزود: اشاره وزیر اقتصاد بر ترجیح ایشان برای تعیین نرخ خوراک به صورت فرمولی و نه قیمت مشخص، جهت انطباق و انعطاف پذیری آن نکته ای هست که همواره مورد نظر شرکت ها و فعالان بازارسرمایه بوده ، ولی آنچه جناب وزیر اشاره فرمودند و فرمول سال های گذشته را مدنظر قرار دادند که در واقع هیچ وقت هم به صورت کامل اجرایی نشد. 

حسین نیا اظهار داشت: نکات مورد نقد عدیده ای دارد در فرمول موسوم که در سال ۱۳۹۴ مشخص شده و قرار بود به مدت ۱۵ سال اجرایی شود، دو مفروض اصلی مطرح است که یکی میانگین نرخ گاز داخلی و صادراتی و دیگری میانگین نرخ چهار هاب اروپا، آمریکا، کانادا و ژاپن است؛ شاید نگاه منصفانه نرخ داخلی را به دلیل یارانه سنگینی که دارد قبول نکند، ولی به طور حتم ارجاع نرخ گذاری به چهار هاب فرامنطقه ای یاد شده دور از انصاف خواهد بود؛ چون شرایط منطقه ای و رقبای اصلی حوزه خلیج فارس در این نرخ لحاظ نمی شود و مهم‌تر از همه مقصد صادراتی ایران است که بیشتر cfr چین است؛ همچنین انطباق این داده ها با یکدیگر عملا شرایط رقابت پذیری و توجیه اقتصادی را زیر سوال می برد .

به گفته وی؛ آنچه در نتیجه فرمول مذکور به دست خواهد آمد، بسیار بالاتر از نرخ های خوراک در کشورهای حاشیه خلیج فارس خواهد بود که رقابت قابل توجهی نیز با کشورمان در به دست آوردن سهم از بازار چین دارند ! 
این فعال بازارسرمایه تصریح کرد: نکته دیگر باتوجه در نامه منتشر شده، اشاره به بحث پوشش بودجه است که در کنار متن نامه مبنی بر پیشنهاد وزارت اقتصاد، کمی تردید در علاقه مند بودن وزیر اقتصاد را جهت قیمت‌گذاری فرمولی ایجاد می کند؛ چراکه نرخ حاصل از فرمول و قیمت مذکور بسیار متفاوت خواهد بود !

حسین نیا در نهایت گفت: نکته مهم دیگری که اشاره به آن خالی از لطف نخواهد بود، نگاه فنی به صنعت پتروشیمی است. تحریم های سنگین خارجی خود عامل بازدارنده در توسعه و اوورهال خطوط تولید بوده و هزینه های راه اندازی و نگهداری را بیشتر می کند و حاشیه سود بالا که اغلب طمع سیاستگذار را برمی انگیزد؛ به دلیل همین مساله بوده که با بالا رفتن غیرمنطقی قیمت خوراک و انرژی هم انگیزه سرمایه گذاری در این صنایع را تحت الشعاع قرار می دهد و هم می تواند با نوسانات سودآوری باعث جابجایی منحنی عرضه و تقاضا شود که نتیجه این اتفاق در صنعت ارزآور می تواند با فاصله زمانی در اتاق مبادلات ارزی نیز قابل رویت باشد .

تهیه کننده: تیم خبری پاداش