قاسم عاشوری،کارشناس پاداش سرمایه در خصوص صنعت سیمان بیان داشت:

صنعت سیمان مهم و استراتژیک

 صنعت سیمان یکی از صنایع مهم و استراتژیک جهت رشد و توسعه‌ی اقتصادی کشور است. پیش از دهه‌ی 1380 وابتدای دهه‌ی 1390، فزونی تقاضا بر عرضه موجب شد تا فضای دلالی و بازارسیاه  در این صنعت گسترش یابد. از سال 1384 سیمان وارد فهرست کالاهای سبد حمایتی شد به این ترتیب شاهد آغاز قیمت‌گذاری دستوری محصولات در این صنعت بودیم.

با توجه به حجم بالای تقاضای داخلی سیمان جهت مصرف در پروژه‌های عمرانی، ساختمانی و همچنین افزایش درآمدهای ارزی دولت ناشی از فروش نفت و سیاست انبساطی آن، درخواست مجوز تاسیس کارخانه‌های سیمان در نقاط مختلف کشوربه وجود آمد که نتیجه‌ی این امر در کنار عدم رشد اقتصادی مناسب سبب مازاد عرضه در کشور شد.

صادرات صنعت سیمان

وی افزود: شرکت‌های سیمانی برای جبران کاهش فروش ناشی از افزایش عرضه به سراغ بازارهای خارجی و صادرات رفتند. اکثریت بازارهای هدف، شرکت‌های سیمانی عراق، آذربایجان، افغانستان و ترکمنستان بودند. اما با توجه به خودکفایی عراق و آذربایجان در صنعت سیمان، دولت‌ها با اعمال تعرفه، مانع ورود سیمان ایران به داخل کشور خود شدند.

منع ورود سیمان از سوی این کشورها موجب کاهش فروش شرکت‌های سیمانی درغرب کشور شد در حالی که وضعیت این شرکت‌ها در شرق کشور، همچون سیمان قاین و سیمان باقران، با توجه به بازار افغانستان وضعیت بهتری داشت.

دلایل کاهش حاشیه سود سیمان

او گفت: کاهش فروش شرکت‌های سیمانی از یک طرف و افزایش هزینه‌های انرژی از سوی دیگر و همچنین قیمت‌گذاری دستوری و عدم افزایش قیمت‌ها متناسب با هزینه‌ها، موجب کاهش حاشیه سود شرکت‌های سیمانی گردید. به طوری که حاشیه سود آن‌ها از 40-50 درصد در اواخر دهه‌ی 90 به 20-25 درصد در سال‌های 97 و98 رسید.

در سال 99 حاشیه سود شرکت‌های سیمانی با توجه به افزایش نرخ‌ها به محدوده‌ی 30-40 درصد رسید که نرخ بهتری برای این صنعت به شمار می‌رفت.

نکات مهم در روند معاملات گروه سیمان

وی در ادامه چنین بیان داشت: در مورد روند معاملات سهام گروه مزبور در بورس باید دو مورد را مد نظر قرار داد

1_ از منظر بنیادی:  افزایش نرخ‌ها، پذیرش سیمان در بورس کالا و خروج از شمولیت قیمت‌گذاری دستوری، وضعیت شرکت‌های فعال در صنعت سیمان را از نظرقیمت فروش بهتر کرده است.

ریسک‌هایی که باید در این زمینه مورد توجه قرار بگیرند شامل:

1_ کاهش فشار فروش ناشی از مازاد عرضه، رشد اقتصادی پایین و رکود در بازار مسکن.

2_ افزایش بهای تمام شده: در سال 1400 قیمت هر مترمکعب گاز مصرفی از 119 تومان به 250 تومان و هزینه‌ی هر کیلووات برق مصرفی از 80تومان به 300 تومان افزایش یافته است. انرژی‌بر بودن صنعت سیمان موجب شد تا شاهد کاهش حاشیه سود شرکت‌های سیمانی باشیم.

3_  هزینه حمل: با توجه به افزایش شدید قیمت‌ها ناشی از افزایش نرخ ارز در سال 1399، هزینه‌ی حمل افزایش قابل توجهی پیدا کرد که به موجب آن هزینه‌های شرکت‌ها علی‌الخصوص شرکت‌های مصرف کننده سوخت مازوت افزایش یافت.

2_ از منظر تکنیکالی: با توجه به افزایش شدید قیمت‌های سهام شرکت‌های سیمانی از سال 1398 تا مرداد1399، p/e اکثر شرکت‌های فعال در این گروه بالا رفته است. از طرف دیگر بازیگران و معامله‌گران فعال در سهام شرکت‌های سیمانی، افراد حقیقی هستند که بر اساس شرایط بازار معاملع انجام می‌دهند.

بازیگران سهم

عاشوری با تاکید بر نقش بازیگران سهم گفت: در4 ماه اول سال 1399 بازاری به شدت داغ و رو به رشد را پشت سر گذاشتیم و همچنین شاهد شناوری پایین سهام شرکت‌های این گروه بودیم و سهامداران عمده در این گروه فعالیت محسوسی نداشتند.  درنتیجه بازیگران سهام شرکت‌های سیمانی با ایجاد صف‌های خرید سنگین موجب افزایش شدید قیمت‌ها شدند و افراد حقیقی بدون توجه به شرایط بنیادی اقدام به خرید کردند.

همه‌ی این عوامل سبب ایجاد حباب در سهم شد که از مرداد 1399، با ایجاد فضای منفی وعدم وجود خریدار، صف‌های فروش سنگین و همچنین اصلاح قیمتی سنگینی گریبانگیر سهامداران این صنعت شد.

 این کارشناس بازار سرمایه در پایان افزود: لازم به ذکر است که گروه سیمان در شرایط فعلی و از نظر قیمت جهانی در محدوده‌ی مناسبی قرار دارد. با توجه به مطالب ذکر شده می‌توان گفت که اکثر شرکت‌های سیمانی از نظر بنیادی وp/e  در وضعیت خوبی قرار دارند و در صورت بهبود کلی شرایط بازار، در یک سال پیش رو بازدهی خوب و مناسبی را نصیب سرمایه‌گذاران خود خواهند کرد.

خبرنگار مانیا جلالی مقدم