رشداقتصادی چیست؟

رشد اقتصادی افزایش تولید کالا و خدمات در یک اقتصاد است. افزایش کالاهای سرمایه‌ای، نیروی کار، فناوری و سرمایه انسانی همگی می‌توانند به رشد اقتصادی کمک می کنند. رشد اقتصادی معمولاً برحسب افزایش ارزش کل

بازار کالاها و خدمات اضافی تولیدشده با استفاده از برآوردهایی مانند تولید ناخالص داخلیGDP)) اندازه‌گیری می‌شود.

باید بین دو مفهوم ”رشد اقتصادی“ و ”توسعه اقتصادی“ تمایز قایل شد. رشد اقتصادی مفهومی کمی است در حالی که توسعه اقتصادی، مفهومی کیفی است.

رشد اقتصادی یکی از مهمترین شاخص های اقتصاد سالم است. یکی از بزرگترین تأثیرات رشد طولانی مدت یک کشور این است که تأثیر مثبتی بر درآمد ملی و سطح اشتغال دارد که باعث افزایش سطح زندگی می شود. بنابراین،

این موضوع که با رشد تولید همراه است، منجر به اشتغال بیشتر افراد می شود و این امر باعث افزایش ثروت کشور و جمعیت آن می گردد.

رشد اقتصادی بالاتر همچنین منجر به درآمد مالیاتی اضافی برای هزینه های دولت می شود که دولت می تواند از آن برای توسعه اقتصاد و یا برطرف کردن کسری بودجه استفاده کند.می ‌توان گفت ترکیب تولید و سهم نسبی

نهاده‌ها نیز در فرآیند تولید تغییر می‌کند.

رشد اقتصادی ایران از سال2000 تا 2022 را نشان می دهد که در سال 2012 پایین ترین میزان  نرخ رشد 3/7_ ودر سال 2016 بالاترین میزان نرخ رشد 8/8 قرار گرفته است.

نمودار بالا عملکرد اقتصادی ایران در مورد نرخ تورم و نرخ رشد از 1339 الی 1399 (60 سال)نمایش می دهد که ، بیشترین شکاف بین این دومتغیر درسال1399 برقرار بوده است

رشد اقتصادی کشور در 6 ماه اول سال 1402 «با احتساب نفت» و «بدون احتساب نفت» نسبت به دوره مشابه سال قبل به ترتیب با افزایش 4.7 و 3.6 درصدی همراه شده است. تحقق رشد اقتصادی مثبت در فصول اول و دوم سال‌جاری و در امتداد رشد اقتصادی مثبت کلیه فصول سال 1401 حکایت از تداوم رشد قابل قبول فعالیت‌های اقتصادی در کشور دارد.  بر اساس آمار بانک مرکزی  «تشکیل سرمایه ثابت ناخالص» در سه ماهه دوم سال 1402 رشد 6.4 درصدی نسبت به دوره مشابه سال قبل و رشد 4.5 درصدی در شش‌ماهه اول سال 1402 داشته است.

جمع بندی

اقتصاد ایران در طول حدود سه دهۀ گذشته به طور متوسط رشد اقتصادی  چشم گیری  نداشته است، و در طول حدود ۱۰ سال گذشته وضعیت وخیم تر شده است، به گونه ای که متوسط رشد اقتصادی سالانه حدود نیم درصد بوده است. رشد اقتصادی ایران به طور متوسط پایین بوده است و بی ثباتی قابل توجهی هم داشته است.نرخ رشد اقتصادی در دوره  ۱۳۶۸-۱۳۹۰ به طور متوسط ۴/۱ درصد بوده است.بین درآمدهای نفتی و تولید ناخالص داخلی همبستگی بالایی مشاهده می شود. در واقع، رشد بلندمدت و هم نوسانات رشد اقتصادی که با شیب منحنی تولید ناخالص داخلی نشان داده شده، از وضعیت درآمدهای نفتی بسیار متأثر است.در شرایط تداوم تحریم های موجود اقتصاد ایران در دوره پنج ساله آتی ، چشم انداز متوسط رشداقتصادی تغییر  چندانی ندارد و  ایران کم و بیش در سطح رشدهای پایین باقی می ماند.

تحلیلگراقتصادی :ملیکا باقلایی